PAMALU (Panimulang Aralin ng Maralitang Lungsod)

ITAGUYOD ANG KARAPATAN SA PANINIRAHAN! HOUSING CONDONATION AND RESTRUCTURING ACT OF 2008, PAHIRAP SA MARALITA! Balita ang isyung bantang padlocking at ejectment ng mga bahay sa relokasyon ng hindi nakakabayad sa kanilang buwanang obligasyon. Upang maiwasan ang nasabing problema, inalok ng NHA ng bagong "tulong" ang mga naninirahan sa relokasyon. Ang solusyon: Pumaloob ang mga maralitang pamilya sa Kondonasyon at Pagreistruktura ng pagkakautang. Ano ba itong condonation and restructuring program? Ang sinasabing solusyon ang laman ng Republic Act (RA) 9507 o Socialized and Low Cost Housing and Restructuring Program na ipinasa ng Senado noong Agosto 27, 2008 at ng Mababang Kapulungan ng Kongreso noong Agosto 26, 2008, at nilagdaan ni dating pangulong GMA noong Oktubre 13, 2008. Binigyan ng 18-buwang palugit ang lahat ng mga may pagkakautang at noong Pebrero 13, 2010 ay natapos na ang palugit. Layunin ng programa na solusyunan ang lumalaking problema ng hindi pagbabayad sa mga pr...

ANG SALITANG "MARALITANG LUNGSOD" SA KPML ni Gregorio V. Bituin Jr. Mali daw ang salitang "maralitang lungsod", sabi ng isang kakilala. Syntax error daw ito. Pinupuna niya ang pangalan ng KPML, o Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod, o sa Ingles ay Congress of Unity of the Urban Poor, na kadalasang nababasa nila sa mga polyeto, pahayag, press statements, at press releases. Ito ang orihinal na pangalan ng KPML na makikita sa mga lumang dokumento nito. Ngunit minsan ay pinaghihiwalay pa namin ang salitang "maralitang lungsod" upang maging Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lungsod, dahil hindi pa ito maipaliwanag noon ng maayos. Kailangang magsaliksik, kailangang maghanap ng angkop na paliwanag. Mali nga ba ang nagpasimula ng KPML sa kanilang inaprubahang pangalan nang itatag ito noong 1986? Ayon sa aking kakilala, pag sinabing "maralitang lungsod", ito'y hindi tumutukoy sa tao, kundi sa uri ng lungsod. Sa ibang salita, ang "mar...

KARAPATAN SA PABAHAY Inihanda ni Greg Bituin Jr., ng KPML-BMP-Sanlakas Napakahalaga para sa bawat tao o bawat pamilya na magkaroon ng sapat na paninirahan. Paninirahang hindi siya maiirita, kundi tahanang siya o sila'y masaya. Ngunit sa maralita, lalo na sa mga lugar ng iskwater, maraming demolisyon ang nagaganap; maraming maralita ang nawawalan ng tahanan. Ngunit kasalanan ba ng mga maralita na tumira sila sa barung-barong, gayong dahil sa kahirapan ay yaon lamang ang kanilang kaya? Marami sa maralitang dinemolis at dinala sa relokasyon ang hindi naman talaga nabibigyan ng sapat na pabahay, ayon sa negosasyon sa kanila bago sila idemolis, bagamat marami talaga sa kanila ang sapilitang tinanggalan ng bahay. Bahala na ang maralita sa erya ng relokasyon pagdating sa pabahay. Ang matindi pa ay ang pagiging negosyo ng pabahay, imbes na serbisyo. Patunay dito ang tinatawag na escalating scheme of payment na kasunduan para sa pabahay, na hindi naman kaya ng mga maralita. Ngunit ano ba an...

TOUCHED BY HIS LIFE Retyped by Greg Bituin Jr. for the benefit of KPML leaders and members On May 19, 1989, the urban poor lost a courageous and committed leader, Eduardo Guazon, Jr., who was then the national chairman of the Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML), the largest urban poor aggrupation, died during a Senate Committee hearing on a spate of violent demolition operations. The urban poor leader suffered a cardiac arrest while vehemently objecting to the distorted testimony of a policeman and was proclaimed dead on arrival at the Philippine General Hospital. Even until death, Tatay (father) Eddie, as he was fondly called by his fellow urban poor, fought for the interest and the rights of the poor and would not let anyone trifle with truth and justice. An orphan from the countrysides of Mindanao who ended up a squatter in Manila, Tatay Eddie typified those who sought refuge in the nation's urban centers - away from the underdeveloped rural areas but not from th...

ANG KARAPATAN NATIN SA SAPAT NA PABAHAY ni Gregorio V. Bituin Jr. Napakahalaga para sa bawat tao o bawat pamilya na magkaroon ng sapat na paninirahan. Paninirahang hindi siya maiirita, kundi tahanang siya o sila'y masaya. Ngunit sa maralita, lalo na sa mga lugar ng iskwater, maraming demolisyon ang nagaganap; maraming maralita ang nawawalan ng tahanan. Ngunit kasalanan ba ng mga maralita na tumira sila sa barung-barong, gayong dahil sa kahirapan ay yaon lamang ang kanilang kaya? Marami sa maralitang dinemolis at dinala sa relokasyon ang hindi naman talaga nabibigyan ng sapat na pabahay, ayon sa negosasyon sa kanila bago sila idemolis, bagamat marami talaga sa kanila ang sapilitang tinanggalan ng bahay. Bahala na ang maralita sa erya ng relokasyon pagdating sa pabahay. Ang matindi pa ay ang pagiging negosyo ng pabahay, imbes na serbisyo. Patunay dito ang tinatawag na escalating scheme of payment na kasunduan para sa pabahay, na hindi naman kaya ng mga maralita. Ngunit ano ba ang bat...

KASAYSAYAN NG MARALITANG LUNGSOD Matapos ang Ikalawang Daigdigang Digmaan, ang mga tagalalawigan, dahil sa kahirapan ng buhay sa kanayunan, ay nagsitungo sa kalunsuran upang humanap ng trabahong ikagiginhawa ng kanilang pamumuhay. Sa Lungsod ng Davao, nagkaroon ng pag-aagawan para sa lupang dating pag-aari ng mga Hapones at ang mga trabahong ito ay ginawang legal noong 1950s ng gobyerno. Noong 1968, may tinatayang 75,000 iskwater na naninirahan sa mga impormal na pamayanan o eryang iskwater sa loob ng lungsod. Sa Port of Manila, na-reclaim ang lupain noong 1950s sa Tondo at mabilis na sinakop ng mga iskwater. Sa ibang lugar sa Maynila, inokupahan ang mga parke at lupain ng militar. Itinayo ang Zone One Tondo Organization (ZOTO) noong 1970 upang kumatawan sa mga interes ng squatter sa Tondo at mangampanya para sa mga karapatan sa lupa. Naging inspirasyon ito sa iba pang mga grupo at ang Ugnayan ng Maralitang Taalunsod (UMT) ay itinatag noong 1976 upang mangampanya para sa karapatan at k...